Reis van Ko Muk naar Trang en door naar Krabi.

Vanmorgen stonden we om 06.45 uur op daar de motor tuk-tuk ons om 07.30 uur zou ophalen om ons naar de pier te brengen. Zoals altijd hadden we de avond daarvoor alle backpacks reeds travel ready klaar staan. Na een klein kwartiertje kwamen we aan bij de pier en werden we de boot in gedirigeerd. Ditmaal geen longtailboat maar een aanmerkelijke grotere boot.. Toen we vertrokken zat deze mutjevol, ik schat zo' n vijftig personen met bagage.. Wij en het Duitse stel waren de enige farang..
Aangezien Ko Muk pal voor de kust ligt duurde het maar 25 minuten om aan vaste wal te komen. We konden meteen in de minivan stappen. Onze backpacks werden bovenop de minivan gelegd, zonder vast te maken. Ik kon er zelf niet bij om ze vast te maken, omdat de minivans aanmerkelijk hoger zijn dan de omgebouwde puck-up trucks, dus liet het er maar bij..
Gedurende de rit naar Trang keek ik bij elke grote hobbel of scherpe bocht door het achterraam om te zien of niet één van onze backpacks eraf was gevallen. Ook de Duitse gozer keek telkenmale om.
Naar mijn idee wonderwel, maar vermoedelijk naar het idee van de Thaise chauffeur vanzelfsprekend, waren de backpacks blijven liggen waar ze lagen. We arriveerden om 09.15 uur bij Sri Trang hotel, unser dreh und angelpunkt..
De oude eigenaar (althans dat vermoeden wij) van het hotel begroette ons met een hartelijke schaterlach.. Daar waren ze weer.. Fon was verbaasd dat we er waren. Ze liet blijken dat ze doorhad dat we eerder terug waren dan dat we eigenlijk aan overnachtingen haden geboekt.
We vertelden haar dat we vooral vanwege alle musquito narigheid eerder terug waren gekomen, maar ook dat we een beetje meer reuring wilden, ipv op een verlaten resort te zitten.
Daarna vertelde ik haar dat we dezelfde dag eigenlijk nog naar Krabi wilden en of ze ons de opties even wilde voorleggen. Optie één was met tuk-tuk naar de minivanterminal om daar met de minivan naar Krabi te gaan. Optie twee was om met een private taxi te reizen. Deze optie was 20% duurder bleek uit de calculatie, maar zou wel tijdwinst opleveren. Na overleg met Jenny kozen we voor de decadentere optie, 140 km overbruggen met een taxi..
Ook vroeg ik Fon of ze ook wist wat een goed hotel zou zijn voor ons als gezin, maar dat wist ze zo één, twee, drie niet... Ze raadpleegde haar collega met wie ik al verschillende onderhoudende gesprekken had gevoerd, ook vanochtend nog. Die vertelde dat er in een bepaald deel van het centrum genoeg opties waren. Gewoon even bij langs lopen en checken en dan kom je vanzelf uit bij een goed hotel. Okay, dan doen we dat.. The Lonely planet had zelf maar twee hotels beschreven en geen daarvan sprak ons aan. En dus zou het vandaag de eerste keer worden dat we niet reeds vantevoren iets gereserveerd hadden. In het restaurantje behorende bij Sri Trang hotel nuttigden we ons ontbijt, drie maal mixed fruit with yoghurt. Ramon pikte van alle drie de borden wel wat mee, hetgeen later bleek zo'n beetje alle watermeloen. Hihi..
De kinderen hadden een lekkere aardbeienshake erbij en Jenny en ik een héérlijke verse koffie. Wat een genot om die te drinken na een aantal dagen geen koffie, oploskoffie of icecoffee gedronken te hebben.
Toen de taxi er om 10.30 uur was, bleek het een enorm oude, mega grote Toyota te zijn, met een 6 cilinder supercharger, 24 kleps motor.. Fantastische kar die ook nog eens verbazendwekkend soepel reed voor zo' n oudje..
Hij zat voortreffelijk en alle hobbels en bobbels voelde je nauwelijks. Enige nadeel, en niet zo' n kleintje ook, was dat er geen airconditioning in zat. Dus naarmate de reis naar Krabi vorderde, groeide de natte plekken op onze rug navenant..
Toen we uiteindelijk Krabi Town binnen reden zagen we dat de chauffeur, die trouwens tijdens de rit liet blijken óf geen Engels te kunnen spreken en daarom niet wou communiceren óf gewoon niet wou praten, aan het zoeken was. Terwijl wij ervan uit gingen dat we ergens in het hotelrijke buurtje gedropped zouden worden.
We lieten het allemaal even op zijn beloop en uiteindelijk stopte hij bij Cozy Cozy Hotel. We zijn even naar binnen gelopen om te kijken of het ook wat was voor ons.. Nou en of bleek alras!! Niet duur, met zwembad én inclusief American breakfast voor ons vieren.
Dus Fon of die aardige collega van haar van Sri Trang hadden toch nog iets uit de hoge hoed getoverd.. Nadat we onze gear uit de taxi hadden gehaald en de chauffeur, die op grappige wijze samen met Ramon Jenny' s zware backpack naar binnen bracht, met een fooi hadden bedankt, zijn we ons gaan inchecken bij de twee grappige jonge Thaise vrouwen die de receptie bedienden.
Ze hadden geen familyroom, maar konden wel een extra bed op de kamer zetten. Daar konden wij wel mee leven!
Eenmaal een beetje gesetteld, lagen de kinderen al snel in het zwembad. Onze kamer ligt namelijk op de begane grond recht tegenover het zwembad.. Schuifdeurtje open en over het 'balkonnetje' lopen en duiken maar!!
Een klein paradijsje voor Sanne en Ramon.. Voor ons ook wel even een verademing, na beide Ko's in low season..
Krabi is namelijk een leuk klein stadje waar genoeg te zien en beleven is voor ons en de kinderen.
Ik ben na aankomst wezen douchen om daarna eerst op zoek te gaan naar een deoroller. Ik had namelijk de man van Sri Trang gevraagd of hij nog tips had om de jeuk van muggenbeten te verlichten. Hij vertelde dus de deoroller. Tevens heb ik bij een apotheek alhier nog een zalfje gehaald die ook zou moeten helpen. We zullen zien de komende dagen welke van de twee de beste optie is. Daar het Ramon' s verjaardag is, heb ik bij de 7-eleven nog maar wat snoep, chips en cola gehaald voor die little raskalls of ours!!
Op reis door Thailand krijgen Sanne en Ramon steeds meer en vaker frisdrank, snoep en chips van ons dan back home..
And they love it!!
Thuis zullen we echter wel weer uit een ander vaatje tappen.
De verdere middag hebben ze lekker gesnaaid en gezwommen.
's Avonds zijn we naar de plaatselijke authentieke Italiaan gegaan, want Ramon mocht kiezen wat hij wou eten en pizza is wel zijn favoriet, dus.....
Na de heerlijke pizza mochten de kinderen ook nog een ijsje bestellen. Jenny had reeds in Bangkok bij een winkeltje kaarsjes gekocht. Na de bestelling van de ijsjes liep ik met de bediening mee en vertelde haar dat Ramon vandaag jarig was en vijf was geworden. En of zij op zijn bolletje aardbeienijs vijf kaarsjes wilde doen, hetgeen ze vanzelfsprekend graag wilden doen voor dat mooie, jonge, aandoenlijke farangkereltje. En zo geschiedde..
Er werd ter begeleiding ook nog happy birthday gezongen..
Ramon was oprecht verbaasd. Sanne trouwens ook, want die wist hier ook niets van. Zo konden we toch voor Ramon zijn verjaardag een beetje bijzonder maken..
Zwemmen, snoep, chips, zwembad, pizza, en ijs met kaarsjes. Ook voor Sanne zullen we iets vergelijkbaars doen.
We komen op haar verjaardag namelijk in Bangkok aan en hebben voor die dag en onze laatste dagen daarna reeds een kamer bij Wild Orchid Villa gereserveerd, waarvan de eerste ook betaald is om zeker te zijn dat de kamer available is als wij arriveren.. En daar hebben ze ook een zwembad. En de rest is ook zo geregeld, dus...
Thuis pakken we het voor beiden nog wel groter aan, maar thuis duurt nog wel even want we zijn nu pas halverwege ons verblijf in Thailand. Fantastisch!!!!