Niet fit, dus hele dag bij onze bungalow.
28 Juli 2016 | Thailand, Ko Pha Ngan
Vanmorgen stonden Jenny en ik niet al te fit en uitgerust op. We hadden alletwee niet goed geslapen. Jenny voelde zich niet fit zonder duidelijke oorzaak en ik had een kater van de twee flessen Chang beer á 625 cc van gisteravond.
Vanmorgen kort na het opstaan klaagde Ramon over een zere voet. Hij huilde en liep ernaar. Toen ik keek zag ik dat hij een wondje op de voetzool van zijn linkervoet had die tevens was gaan ontsteken. Er leek ook iets in te zitten.
Met de pincet van onze eerstehulp etui heb ik getracht dit te verwijderen, maar ik kon niets concreets vinden. Wel was het wondje daardoor open gegaan, waarna ik voorzichtig de pus eruit heb geduwd. Daarna wat betadine erop gedaan en een pleister erop. Vanaf dat ik benoemde wat ik zag en wat ik vermoedde, en wat ik eraan wilde gaan doen, begon Ramon steeds harder en ongecontroleerden te huilen met als climax gieren en brullen.
Ik mocht er niet aan komen, etc.. Uitgelegd dat het wel eventjes meer pijn gaat doen, maar dat als het goed is het daarna snel beter zal gaan. Het mocht niet baten, hij bleef gieren en brullen. Jenny ondersteunde hem emotioneel en hield hem gelijktijdig in bedwang, terwijl ik mijn medische bijstand verrichte. De rest van de dag heeft hij er best veel last van gehad, kon niet normaal lopen.. Alleen als hij vol in een spelletje zat, vergat hij het even en liep er op, maar anders liep hij op de zijkant van zijn voet.
We zijn de hele dag bij onze bungalow gebleven.
De kinderen vermaakte zich prima met de schommel op het strand, de 7 katten die bij het resort horen, met de iPads, etc.
Gisteren hadden ze samen in de 7-eleven, terwijl Jenny en ik buiten stonden te wachten, voor 100 bath snoepgoed gekocht. Dit hebben ze vandaag gedurende de dag opgemaakt. Dus dat was ook een treat joh!
Gisteren vroeg in de avond trok de wind flink aan en ook vandaag was die sterk.. Tevens zwaar bewolkt met veel dreiging, maar nauwelijks regen.. We hoorden van een Duitse dame dat het aan de noordkant van het eiland wel veel geregend had.
We hebben vandaag wel besloten waar we vanaf hier naar toe gaan, en dat is Ko Sukorn. Dat is een eiland aan de westkust van Thailand in de prachtige Andamansea..
Het ligt tevens nog ruwweg zo'n 400 km zuidelijker. Zaterdag vertrekken we van Ko Pha Ngan. We delen de reis wel op in twee etappes, anders is het weer een helse dag voor Sanne en Ramon. We zullen zaterdag met de Ferry naar het vasteland gaan, hetgeen zo'n 2 1/2 uur duurt. Daarna met een minivan naar Trang Town, wat ook zo'n 2 1/2 uur duurt. Daar zullen we overnachten om de volgende dag met de auto tuk-tuk van Trang Town naar Ban Ta Seh te rijden, vanwaar we een longtailboat naar het eiland Sukorn nemen. De tweede etappe zal vermoedelijk 4 uur in beslag nemen, maar dat is nog een beetje koffiedik kijken. Morgen regelen we de reis bij één van de vele travelagencies hier op Ko Pha Ngan. Te weten die waarvan de dames telkens vriendelijk groeten en leuk doen naar de kinderen iedere keer als we voorbij lopen.
Ko Sukorn is waarschijnlijk het zuidelijkste punt dat wij in deze reis aandoen. Vandaar gaan we beetje bij beetje naar het noorden reizen om zodoende telkens de duur van het reizen binnen de perken (4 á 6 uur) te houden voor Sanne en Ramon. Geen lange slopende reizen meer voor die twee..., maar nog wel een zwikje eilandjes in de prachtige emeraldgreen Andanmansea met zijn opzienbarende limestone cliffs en rocks dotted through the landscape..
Vanmorgen kort na het opstaan klaagde Ramon over een zere voet. Hij huilde en liep ernaar. Toen ik keek zag ik dat hij een wondje op de voetzool van zijn linkervoet had die tevens was gaan ontsteken. Er leek ook iets in te zitten.
Met de pincet van onze eerstehulp etui heb ik getracht dit te verwijderen, maar ik kon niets concreets vinden. Wel was het wondje daardoor open gegaan, waarna ik voorzichtig de pus eruit heb geduwd. Daarna wat betadine erop gedaan en een pleister erop. Vanaf dat ik benoemde wat ik zag en wat ik vermoedde, en wat ik eraan wilde gaan doen, begon Ramon steeds harder en ongecontroleerden te huilen met als climax gieren en brullen.
Ik mocht er niet aan komen, etc.. Uitgelegd dat het wel eventjes meer pijn gaat doen, maar dat als het goed is het daarna snel beter zal gaan. Het mocht niet baten, hij bleef gieren en brullen. Jenny ondersteunde hem emotioneel en hield hem gelijktijdig in bedwang, terwijl ik mijn medische bijstand verrichte. De rest van de dag heeft hij er best veel last van gehad, kon niet normaal lopen.. Alleen als hij vol in een spelletje zat, vergat hij het even en liep er op, maar anders liep hij op de zijkant van zijn voet.
We zijn de hele dag bij onze bungalow gebleven.
De kinderen vermaakte zich prima met de schommel op het strand, de 7 katten die bij het resort horen, met de iPads, etc.
Gisteren hadden ze samen in de 7-eleven, terwijl Jenny en ik buiten stonden te wachten, voor 100 bath snoepgoed gekocht. Dit hebben ze vandaag gedurende de dag opgemaakt. Dus dat was ook een treat joh!
Gisteren vroeg in de avond trok de wind flink aan en ook vandaag was die sterk.. Tevens zwaar bewolkt met veel dreiging, maar nauwelijks regen.. We hoorden van een Duitse dame dat het aan de noordkant van het eiland wel veel geregend had.
We hebben vandaag wel besloten waar we vanaf hier naar toe gaan, en dat is Ko Sukorn. Dat is een eiland aan de westkust van Thailand in de prachtige Andamansea..
Het ligt tevens nog ruwweg zo'n 400 km zuidelijker. Zaterdag vertrekken we van Ko Pha Ngan. We delen de reis wel op in twee etappes, anders is het weer een helse dag voor Sanne en Ramon. We zullen zaterdag met de Ferry naar het vasteland gaan, hetgeen zo'n 2 1/2 uur duurt. Daarna met een minivan naar Trang Town, wat ook zo'n 2 1/2 uur duurt. Daar zullen we overnachten om de volgende dag met de auto tuk-tuk van Trang Town naar Ban Ta Seh te rijden, vanwaar we een longtailboat naar het eiland Sukorn nemen. De tweede etappe zal vermoedelijk 4 uur in beslag nemen, maar dat is nog een beetje koffiedik kijken. Morgen regelen we de reis bij één van de vele travelagencies hier op Ko Pha Ngan. Te weten die waarvan de dames telkens vriendelijk groeten en leuk doen naar de kinderen iedere keer als we voorbij lopen.
Ko Sukorn is waarschijnlijk het zuidelijkste punt dat wij in deze reis aandoen. Vandaar gaan we beetje bij beetje naar het noorden reizen om zodoende telkens de duur van het reizen binnen de perken (4 á 6 uur) te houden voor Sanne en Ramon. Geen lange slopende reizen meer voor die twee..., maar nog wel een zwikje eilandjes in de prachtige emeraldgreen Andanmansea met zijn opzienbarende limestone cliffs en rocks dotted through the landscape..
-
28 Juli 2016 - 17:24
Netty:
Vandaag dus niet helemaal happy... Jammer lieverds... Het zal morgen wel weer beter gaan... Sneu voor Ramon dat hij een wondje kreeg... Betadine doet wonderen!!
Dikke kus -
28 Juli 2016 - 17:44
Marga:
Lieve mensen,
Even een pas op de plaats kan geen kwaad, levert weer energie op voor de volgende trip!
Veel plezier! -
28 Juli 2016 - 17:53
Hessel:
Hoop dat jullie snel weer opgeknapt zijn en Ramon z'n voet weer snel geneest. Morgen nog maar een dagje bijtanken voor de volgende trip.
Groet, Hessel -
28 Juli 2016 - 18:17
Andrea:
Arme Ramon... Hopelijk gaat het snel beter. En met jullie ook. Knuffel! -
29 Juli 2016 - 00:09
Riky Van Boven:
Jammer dat het een beetje tegen zat. Maar zal snel over zijn. Liefs Riky -
29 Juli 2016 - 15:48
:
Heb foto's geplaatst, als het goed is.. Via foto's te bekijken.
Voet van Ramon is al weer wat beter, gelukkig.
Morgen weer naar vaste land. Trang is het stadje waar we morgen overnachten.
Hopelijk daar ook weer WiFi..
Voor nu welterusten. (20:47 uur. Morgen ochtend weer vroeg dag
5:30 uur gaat de wekker...)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
