Sangkhlaburi II
Door: Rene en Jenny
16 Januari 2006 | Thailand, Kanchanaburi
Sa-wat-dii,
We are back!!
Afgelopen zaterdag zijn we met de bus vertrokken naar Sangkhlaburi, tegen de grens met Myanmar (Birma). De bussen (en zo'n beetje alle voertuigen) zijn vrolijk uitgedost in felle kleuren en motieven, zowel van binnen als van buiten. Echt geinig!
De busreis duurde zo'n beetje 4 1/2 uur en ging door een werkelijk prachtig landschap. Allemaal bergen, rivieren en jungle. Adembenemend! Onderweg stapten natuurlijk weer mensen aan boord die van allerlei lekkere dingen verkochten. Ditmaal hadden wij echter zelf al wat lekkerheden gekocht, de inmiddels bij jullie ook bekende speklapjes met honing besmeurd op stokjes en some sticky rice. Tja, we beginnen al echt voorkeuren te ontwikkelen...!
In de bus stonden alle ramen wagenwijd open, aangezien het bloody f...... hot was. Dus de tocht zat er goed op. En dat was maar goed ook, want Rene was inmiddels al goed verbrand. Daarom hadden we ook uitgedokterd aan welke kant van de bus we moesten gaan zitten. Dit ten opzichte van de stand van de zon gedurende de dag.
Eenmaal aangekomen hadden we inmiddels al uitgemaakt in welk Guesthouse we wilden resideren, P Guesthouse. Daarvoor moesten we echter nog wel 1 1/2 kilometer met de back-pack op lopen op het heetst van de dag (32 graden). Toen we aankwamen bleek het vol te zitten met Thai-people. Grr... We hebben toen besloten om dan maar de eerste nacht aldaar in een TENT te overnachten in plaats van naar een ander Guesthouse te gaan, want P Guesthouse zag er werkelijk fantastisch mooi uit. Muren opgetrokken van rivierkeien als ook de paden daarvan gemaakt, meubilair gemaakt van solide/compacte
houtstammen/houtschijven. Ook het uitzicht was fantastisch. We keken vanaf een heuvel uit op een groot meer. En dat voor nog geen 5 euro. Can you imagine?!!
Na ons stekkie betrokken te hebben en eenmaal weer lekker opgefrist, zijn we 's avonds naar de topatractie van Sangkhlaburi geweest, te weten de night-market (zoveel gebeurt daar).
Daar hebben we ons diner genuttigd. Jenny had noodles en Rene iets wat er op leek. Dit hebben we moeten consumeren met sate-stokjes. Jenny ging het wel aardig af, edoch Rene was aan het stuntelen. Dit bracht menige local aan het lachen.
Sangkhlaburi is trouwens of the beaten track. Je ziet er niet veel farang, hetgeen betekend dat er veel op een lacherige manier naar je wordt gekeken. Met name door de kinderen, die je dan allemaal begroeten met hallo (ipv hello). Dit vonden wij beiden erg leuk, dus het was over en weer om (met elkaar) lachen. Eenmaal terug bij de TENT, kwamen we in gesprek met een vrouwelijke gids en mannelijke chauffeur (beiden Thais natuurlijk) uit Kanchanaburi. Rene had al enige bieren op (met het oog op slapen op de grond (gr..)) en zette die 'traditie' voort samen met de Thai. Jenny lag inmiddels in de tent om toch te proberen de slaap te pakken te krijgen. Bad luck baby!!
De volgende dag zijn we natuurlijk met een eigen motor op pad geweest. We zijn naar The Three Pagodas pass gereden. Dit is in de wijde omtrek (300 km naar het noorden en naar het zuiden) de enige historische plek waar je fatsoenlijk de grens over kunt. Zo'n onherbergzaam gebied is het! Aldaar hebben we op het gemak het grensverkeer aanschouwd. The Myanmar army en de legers van de Hmom- en Karen-people hebben decennia lang met elkaar geknokt om deze strategische plek aan de Birmeese kant van de grens. Pas sinds 1989 is het vast in handen van de junta in Birma.
Daarna zijn we terug gereden naar Sangkhlaburi om de langste (gammele) houten brug van Thailand te bewandelen. Het gevaarlijke gevaarte is zo'n beetje 150 meter lang en loopt van de ene kant van een baai naar de andere kant. Je moest daar goed oppassen waar je je voeten plaatste, want her en der zaten er gaten in de brug en waren er gevaarlijk krakende planken. Inmiddels mogen er ook geen motoren meer over.
Aan de andere kant van de brug is een Hmom-village. Rene had toen het lumineuse idee om daar in een soort van restaurant wat te gaan eten. Oeps..!
Het was tot dusver de meest afschuwelijke maaltijd voor Jenny, voor Rene was het gewoon minder smaakvol. Jenny heeft zich echter heel kranig gehouden door het wel zo goed als op te eten, onderwijl zo af en toe ook nog een lach producerende. Tja, je wil de mensen ook niet voor het hoofd stoten. Daarna zijn we nog naar een food-vendor geweest voor een overheerlijk desert, te weten een soort van poffertjes met coconut-milk. Echt een smaakbommetje!!!
Daarna nog even een verse ananas gekocht bij een vrouwtje met een wel heel aanstekelijke lach. Zij heeft deze voor ons 'ontleed' en in hapklare stukken gehakt met een machet. Deze hebben we op onze veranda genuttigd. After that, we were bursting (kanonzat) en na nog een alcoholische versnapering zijn we lekker wezen slapen in een BED.
Ps, Jenny heeft die dag ook voor het eerst een stukje op een motor gereden. Dit was op een afgelegen en weinig gebruikte weg en dit ging best redelijk. Later nog maar eens!!
PPS, Jenny is nu ook flink sun-burned!! Haha...
Vandaag zijn we met de bus terug gekeerd in Kanchanaburi. Vanavond hebben we afgesproken met An en Lyn, de gids en chauffeur, om even wat te gaan drinken en kletsen. Morgen vertrekken we met de trein van 07.30 naar Bangkok en gaan dan gelijk door met de trein vanaf Hualamphong-station naar Ayuthaya. Dit is ongeveer 100 kilometer boven Bangkok. Het is een voormalige hoofdstad van Siam, zoals Thailand vroeger heette. Daar zijn onwijs veel oude tempels uit de 13e en 14e eeuw.
Tot zover dit verslag(je).
Iedereen de hartelijke groeten en een dikke zoen!!!!!!!
Deze computer heeft gedurende het maken van dit verslag de connectie met internet verloren, dus het verslag staat voor de helft dubbel op onze site. Dat jullie het maar weten!!!!
We are back!!
Afgelopen zaterdag zijn we met de bus vertrokken naar Sangkhlaburi, tegen de grens met Myanmar (Birma). De bussen (en zo'n beetje alle voertuigen) zijn vrolijk uitgedost in felle kleuren en motieven, zowel van binnen als van buiten. Echt geinig!
De busreis duurde zo'n beetje 4 1/2 uur en ging door een werkelijk prachtig landschap. Allemaal bergen, rivieren en jungle. Adembenemend! Onderweg stapten natuurlijk weer mensen aan boord die van allerlei lekkere dingen verkochten. Ditmaal hadden wij echter zelf al wat lekkerheden gekocht, de inmiddels bij jullie ook bekende speklapjes met honing besmeurd op stokjes en some sticky rice. Tja, we beginnen al echt voorkeuren te ontwikkelen...!
In de bus stonden alle ramen wagenwijd open, aangezien het bloody f...... hot was. Dus de tocht zat er goed op. En dat was maar goed ook, want Rene was inmiddels al goed verbrand. Daarom hadden we ook uitgedokterd aan welke kant van de bus we moesten gaan zitten. Dit ten opzichte van de stand van de zon gedurende de dag.
Eenmaal aangekomen hadden we inmiddels al uitgemaakt in welk Guesthouse we wilden resideren, P Guesthouse. Daarvoor moesten we echter nog wel 1 1/2 kilometer met de back-pack op lopen op het heetst van de dag (32 graden). Toen we aankwamen bleek het vol te zitten met Thai-people. Grr... We hebben toen besloten om dan maar de eerste nacht aldaar in een TENT te overnachten in plaats van naar een ander Guesthouse te gaan, want P Guesthouse zag er werkelijk fantastisch mooi uit. Muren opgetrokken van rivierkeien als ook de paden daarvan gemaakt, meubilair gemaakt van solide/compacte
houtstammen/houtschijven. Ook het uitzicht was fantastisch. We keken vanaf een heuvel uit op een groot meer. En dat voor nog geen 5 euro. Can you imagine?!!
Na ons stekkie betrokken te hebben en eenmaal weer lekker opgefrist, zijn we 's avonds naar de topatractie van Sangkhlaburi geweest, te weten de night-market (zoveel gebeurt daar).
Daar hebben we ons diner genuttigd. Jenny had noodles en Rene iets wat er op leek. Dit hebben we moeten consumeren met sate-stokjes. Jenny ging het wel aardig af, edoch Rene was aan het stuntelen. Dit bracht menige local aan het lachen.
Sangkhlaburi is trouwens of the beaten track. Je ziet er niet veel farang, hetgeen betekend dat er veel op een lacherige manier naar je wordt gekeken. Met name door de kinderen, die je dan allemaal begroeten met hallo (ipv hello). Dit vonden wij beiden erg leuk, dus het was over en weer om (met elkaar) lachen. Eenmaal terug bij de TENT, kwamen we in gesprek met een vrouwelijke gids en mannelijke chauffeur (beiden Thais natuurlijk) uit Kanchanaburi. Rene had al enige bieren op (met het oog op slapen op de grond (gr..)) en zette die 'traditie' voort samen met de Thai. Jenny lag inmiddels in de tent om toch te proberen de slaap te pakken te krijgen. Bad luck baby!!
De volgende dag zijn we natuurlijk met een eigen motor op pad geweest. We zijn naar The Three Pagodas pass gereden. Dit is in de wijde omtrek (300 km naar het noorden en naar het zuiden) de enige historische plek waar je fatsoenlijk de grens over kunt. Zo'n onherbergzaam gebied is het! Aldaar hebben we op het gemak het grensverkeer aanschouwd. The Myanmar army en de legers van de Hmom- en Karen-people hebben decennia lang met elkaar geknokt om deze strategische plek aan de Birmeese kant van de grens. Pas sinds 1989 is het vast in handen van de junta in Birma.
Daarna zijn we terug gereden naar Sangkhlaburi om de langste (gammele) houten brug van Thailand te bewandelen. Het gevaarlijke gevaarte is zo'n beetje 150 meter lang en loopt van de ene kant van een baai naar de andere kant. Je moest daar goed oppassen waar je je voeten plaatste, want her en der zaten er gaten in de brug en waren er gevaarlijk krakende planken. Inmiddels mogen er ook geen motoren meer over.
Aan de andere kant van de brug is een Hmom-village. Rene had toen het lumineuse idee om daar in een soort van restaurant wat te gaan eten. Oeps..!
Het was tot dusver de meest afschuwelijke maaltijd voor Jenny, voor Rene was het gewoon minder smaakvol. Jenny heeft zich echter heel kranig gehouden door het wel zo goed als op te eten, onderwijl zo af en toe ook nog een lach producerende. Tja, je wil de mensen ook niet voor het hoofd stoten. Daarna zijn we nog naar een food-vendor geweest voor een overheerlijk desert, te weten een soort van poffertjes met coconut-milk. Echt een smaakbommetje!!!
Daarna nog even een verse ananas gekocht bij een vrouwtje met een wel heel aanstekelijke lach. Zij heeft deze voor ons 'ontleed' en in hapklare stukken gehakt met een machet. Deze hebben we op onze veranda genuttigd. After that, we were bursting (kanonzat) en na nog een alcoholische versnapering zijn we lekker wezen slapen in een BED.
Ps, Jenny heeft die dag ook voor het eerst een stukje op een motor gereden. Dit was op een afgelegen en weinig gebruikte weg en dit ging best redelijk. Later nog maar eens!!
PPS, Jenny is nu ook flink sun-burned!! Haha...
Vandaag zijn we met de bus terug gekeerd in Kanchanaburi. Vanavond hebben we afgesproken met An en Lyn, de gids en chauffeur, om even wat te gaan drinken en kletsen. Morgen vertrekken we met de trein van 07.30 naar Bangkok en gaan dan gelijk door met de trein vanaf Hualamphong-station naar Ayuthaya. Dit is ongeveer 100 kilometer boven Bangkok. Het is een voormalige hoofdstad van Siam, zoals Thailand vroeger heette. Daar zijn onwijs veel oude tempels uit de 13e en 14e eeuw.
Tot zover dit verslag(je).
Iedereen de hartelijke groeten en een dikke zoen!!!!!!!
Deze computer heeft gedurende het maken van dit verslag de connectie met internet verloren, dus het verslag staat voor de helft dubbel op onze site. Dat jullie het maar weten!!!!
-
16 Januari 2006 - 10:09
HP:
Leuk weer om te lezen, ik keek er stiekum naar uit hehe. Goede reis naar de oude hoofdstad :) kus HP -
16 Januari 2006 - 11:42
Judith:
Dag rode kreeftjes! Zo, jullie eerste nacht op Thaise grond geslapen. En hoe sliep het? Nog spierpijn aan overgehouden? Vind het heel leuk om al jullie spannende avonturen te lezen. Het is net of ik ook een beetje in Thailand ben. En Jenny, wauw, jij op de motor! You go, girl! Veel plezier bij de eeuwenoude tempels. Op naar de volgende spirituele ervaring ;) Kus Juud -
16 Januari 2006 - 14:12
Netty:
Hallo rode kreeftjes. Wat een enge brug zeg. Interessant om bij zo'n grensovergang naar al die verschillende mensen te kijken. Die ananas lijkt me ook wel lekker. Wat een aardige mensen zijn daar toch in Thailand.
Wat beleven jullie toch veel prachtige avonturen. Volgens mij mocht voor jullie de dag wel wat langer duren. Verheug me weer op het volgende verslag. Liefs mam -
16 Januari 2006 - 16:24
Laura:
Wat een verhaal weer! Erg leuk om lezen. En zijn er ook foto's van Jen op de Motor? Lijkt me stoer!
Have fun.
x Lau -
16 Januari 2006 - 16:59
Rob En Marijke:
Hi folks,
Ik mail maar weer eens, maar niet alle reacties bereiken jullie blijkbaar. Heb ook gemaild n.a.v. de tijgers....maar ja.
Ik ga er van uit dat het nu goed gaat.
Goh het is haast niet bij te houden. Jullie gaan wel in een duizelingwekkend tempo door het land. Of lijkt dat maar zo. Bijna dagelijks nieuwe ervaringen en belevenissen wel even heel wat naders dan hier in ons koude landje. In ieder geval genieten jullie met volle teugen. Blijf daar vooral mee doorgaan. Wij blijven jullie volgen en proberen zo af en toe op de kaart uit te vlooien waar jullie zitten. Keep on going zouden wij zo zeggen.
Groetjes,
Marijke en Rob. -
16 Januari 2006 - 17:56
Meindert:
Leuk om die verslagen te lezen. Zijn de wegen verder een beetje redelijk om met de motor rond te touren? Groeten en veel plezier verder. -
16 Januari 2006 - 18:50
Melle:
he jen en rené, het is hier waterkoud maar ook al hebben jullie genoeg water in de dai chong thong waterval, koud zal het er niet zijn.
En hebben jullie al cobra gegeten. Dat moet een delicate zijn in thailand.
het water loopt me door de mond als ik eraan denk. Mmmmmmm maar zo zijn er vast meer lekkernijen.schrijf ze voor me op hé. liefs Melle en laura. -
16 Januari 2006 - 19:33
Annette:
Kan niet wachten om de foto's te zien! -
16 Januari 2006 - 19:41
Janny:
Natuurlijk een dikke zoen voor jullie terug...enne Rene, je berichtje is overgekomen..
Jenny geweldig een stuk op de moter..great. He jullie ik kan het niet afwachten om te lezen..geweldig
Tot gauw Liefs uit Dalen -
16 Januari 2006 - 22:06
Hessel:
Hoi, hier dan eindelijk ook een berichtje van mij.
Je moeder is me steeds een slag voor..... Prachtig al die verhalen en ik betrap me erop dat ik bij thuiskomst me moet bedwingen om niet direct achter de computer te kruipen om jullie belevenissen te volgen. Vanavond ben ik naar een bijeenkomst van Van Boeijen in Meppel geweest.
'k ben benieuwd naar jullie verdere verhalen.
Heel interessant.
Groeten Papa -
16 Januari 2006 - 23:03
Tjikke:
Erg afgezaagd, maar jullie verslagen zijn bijzonder leuk !!!! Zo blijven we goed op de hoogte. Niet alleen van jullie, maar ook van onze familie: Melle, die cobra\'s een delicatesse vindt. Nou ja, hij lust alles, behalve Aldi worst. En Laura, die blijft zeuren om foto\'s.
Alhoewel, je tante lijkt een foto van Jen op de motor toch ook wel errug leuk. Leuk, dat Pa Mulder in Meppel was vanavond. Toeterde jij om 10.45 J.H??
Liefs van Tjikke -
17 Januari 2006 - 08:07
Oom Jan:
wat mij betreft werktew de computer prima.Het verslag was weer eens zeer het lezen waard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
