Een dagje Wat Tham Seua!

Sa-wat-dii,

Gistermorgen stond Rene wederom met een kleine kater op. Hij had maar 2 Chang beer (a 6.4 %) van 640 ml op, maar die brengen de boodschap wel zeer serieus over!!

We zijn deze dag 'The Tiger cave temple' wezen bezichtigen. Deze tempel an sich viel ons een beetje tegen. Bij 'the temple grounds' hoorde echter ook een andere tempel die gesitueerd is op een 600 meter hoge berg.
Om daar te komen moet je dan wel even 1250 traptreden zien te overleven!!
Met goede moed zijn we aan de klim begonnen, maar alras zonk ons de moed verder en verder in de schoenen. Deze trap was soms zo stijl, bijna loodrecht omhoog!
Maar ja de aanhouder wint, dus; 'we zullen doorgaan,....'

Na onderweg onnoemelijk veel pauzes te hebben genomen, aangezien we een 'rokersconditie' (dus geen) hebben, bereikten we na een uur klimmen en liters vocht te hebben verloren, de top van 'the Limostonecliff'.
Onderweg kwamen ons drie monikken tegemoet die al lachende en pratende bezig waren met de 'afdaling'.
Wij kregen van hen het goede advies om middels meditatie de klim af te maken.
Dat betekende, dat we ons zouden moeten focussen op elke volgende trede, en ook alleen maar die volgende trede. Dat zou de klim makkelijker te doen maken.
'But obviously, that was a mission to fale'!!
Daarna zetten de monikken hun 'afdaling' voort, al huppelende de treden te lijf gaande. 'So for some, meditation realy works'!!
Na deze 'encounter' was het voor ons gewoon weer verder zwoegen. Maar we hebben het uiteindelijk gehaald en de beloning daarvoor was een magnifiek uitzicht op het omringende landschap.
Rubberboom-, palmboom-en teakboomplantages, mangrovebossen en een cluster Limestonecliffs met valleien.
Krabi Town, gelegen aan de kust en aan de mond van Mae Nam Krabi, die je trouwens mooi door het landschap zag meanderen!

De tempel op de berg had trouwens een afzichtelijk kitscherig en megagroot (25 meter hoog, 5 meter breed)) Budha-beeld. Na aldaar zo'n drie kwartier te hebben vertoefd (en uitgeblazen), zijn we begonnen aan de 'afdaling'. Op het eerste gezicht leek ons dat 'a peace of cake', echter eenmaal beneden voelden onze kuiten aan als 'rocks'!
Maar ook al was het 'bedwingen' van deze berg zeer zwaar, het was tevens prachtig om te doen.

Eenmaal beneden aangekomen, kwamen we midden in een kolonie apen terecht.
En wat een brutale apen.
Als je niet oppast, pakken ze je zo het eten uit je handen. Een 'farang' was zo dom geweest om de opperaap van deze kolonie voedsel aan te reiken in plaats van te gooien. Die moest door de monikken behandeld worden aan een apebeet!
We zijn toen eerst wezen herstellen van deze uitputtingsslag en hebben wat chips, chocolade, verse meloen en ananas en frisdrank genuttigd.

Daarna zijn we middels een wat kleinere trap met zo'n 100 treden naar een vallei gegaan waar de monikken hun slaapvertrekken hebben.
Een deel van hen woont gewoon in een grot, waar ze een voorgevel aan gebouwd hebben. Het andere deel woont in hele kleine (zo'n 3 bij 2 1/2 meter) houten huisjes. De vallei was echter van een adembenemende schoonheid.
We hebben daar nog een boom gezien, waarvan de stam aan de onderkant zo'n 8 meter in doorsnee is. Deze boom schijnt dan ook zo pak 'm beet 1000 jaar oud te zijn.
Na de tempel verlaten te hebben, zijn we zo nog wat in de omgeving wezen rondrijden.

Eenmaal weer in K.R. Mansiom Hotel gearriveerd te zijn, hunkerden we beiden naar een overheerlijke verfrissende koude douche om ons versmeerde en oververhitte lijf te reinigen.
's Avonds zijn we naar 'the nightmarket' gegaan voor een lekkere en goedkope maaltijd.
Ditmaal had Jenny een fried Chinese broccoli with kai, terwijl Rene nu eens een fried noodle with kai, chilli and basil had. Wederom geflankeerd met een verkoelende watermelonshake.
Toen was het ook wel genoeg geweest voor de dag, en hebben we onze vermoeide lijven richting hotel gesleurd.
Na daar nog even geklaverjast te hebben onder het genot van een aantal Changetjes, cola en water, hebben we onze lijven heerlijk te ruste gelegd voor een welverdiende nachtrust.

Laa kawn!!