De reis van Ko Lipeh naar Krabi!!

Sa-wat-dii,

15 februari

Vanochtend stonden we om 07.00 uur op, zodat we mooi op tijd aanwezig zouden zijn op Hat Pattaya aan de andere kant van het eiland, vanwaar de ferry naar Pak Bara zou vertrekken.
De ferry zou om 09.00 uur vertrekken en wij waren om 07.45 uur op het strand bij een resort waar we gepland hadden relaxed te ontbijten. Vandaar zagen we de ferry al voor anker liggen.
Edoch, we kregen ons ontbijt pas om 08.15 uur, terwijl de longtailboat die ons naar de ferry zou brengen om 08.30 uur zou vertrekken. Dus dat werd schrokken...
Klere-bediening!!!!

Eenmaal aan boord van de longtailboat ging de boatdriver niet richting de ferry, maar maakte hij aanstalten om rond het eiland te varen. Enige paniek kreeg vat op ons.
Rene vroeg daarop aan een Italiaan of dit wel de boattrip naar Pak Bara was. Dit bevestigde hij en vertelde erbij dat de ferry vanaf de andere kant van het eiland (waar wij vandaan zijn gekomen) zou vertrekken, namelijk vanaf het strand van Mountain Resort.
Shit, als we dat hadden geweten!!

Toen we eenmaal aan boord waren en de ferry vertrok, ging deze eerst naar Hat Pattaya vanwaar we dus dachten dat de ferry zou vertrekken. Uiteindelijk vertrok de ferry om 09.45 uur.
Jenny begon hem al aardig te knijpen en werd wat brommerig en kortaf. Rene had namelijk gehoord dat de rit 4 uur zou duren en onze minivan zou vanaf Pak Bara om 13.00 uur vertrekken.
Rene daarentegen werd er niets anders van, 'het komt zoals het komt'!

Gaandeweg de vaart kregen we het idee dat de ferry aanmerkelijk sneller ging dan degene die we op de heenreis hadden.
Nadat we na 1 1/2 uur Ko Tarutao hadden bereikt, wist Rene dat we wel op tijd zouden aanmeren in Pak Bara. En hij had gelijk. De vaart duurde uiteindelijk een kleine 2 1/2 uur.
We hadden zelfs nog tijd om lekker een Pad Thai weg te werken, voordat we met de minivan naar Krabi zouden vertrekken.

In tegenstelling tot de minivan-rit van Hat Yai naar Pak Bara, hadden we nu een zeer luxe en nieuwe Toyota Deluxe minivan met nog maar 61.000 kilometer op de teller en een goedwerkende airconditioning. Dit was erg aangenaam, aangezien Rene tijdens de vaart naar Pak Bara de pokkel flink verbrand had.
Normaal is reizen met de minivan niet ons ding, echter vanaf Pak Bara kan het niet anders, wil je een beetje schot in het reizen houden.

Ditmaal hadden we zelfs een chauffeur met verantwoordelijkheidsgevoel die keurig netjes reed.
Na 3 uur, hetgeen ook meer dan genoeg is, de minivan gedeeld te hebben met 4 Duitsers (2 koppels) en een Israelier, arriveerden we om pak 'm beet kwart voor vijf in Krabi town.
Onderweg hebben we nog een verschrikkelijke hoosbui gehad en veel kleinere buitjes. Ook toen we in Krabi aankwamen, regende het. Tja, het is niet altijd zonneschijn in Thailand.
Zeker niet in het zuiden, waar de buien veelvuldig vanuit het oosten komen aandrijven.

We hebben een goed bekend staand hotel gevonden genaamd KR Mansion hotel met een prima kamer en bed voor 280 Baht.
We kunnen namelijk niet altijd 700 Baht per nacht ophoesten.
Maar op Ko Lipeh was het het dubbel en dwars waard!!

Ons hotel heeft op het dak een 'beer garden' met uitzicht over Krabi town en vanwaar je de zon onder kunt zien gaan. Dit moeten we echter nog wel 'effe checke'.

Na een noodzakelijke opfrisbeurt was het de hoogste tijd voor een maaltijd. Wij hadden beiden zin in een non Thai-food maaltijd. Volgens de L.P. zat er een uitstekende pizzeria in town, dus deze zijn we wezen checken.
En met recht een uitstekende pizzeria, we hebben overheerlijk en zeer uitgebreid gegeten.
We zijn begonnen met een garlicbread with melted cheese en een karaafje rode Merlot. Daarna hadden we beiden een pizza en als dessert had Jenny een Tiramisu en Rene een crepe with strawberry ice.
Ter afsluiting hadden we beiden een espresso geflankeerd met een Amaretto voor Jenny en een Sambuca voor Rene.
Dit was onze op een na duurste maaltijd (960 Baht = 20 euro) gedurende onze reis in Thailand, maar ook een van de lekkerste.

Daarna hebben we onnoemelijk lang geinternet, want we liepen wel 6 dagen achter in verslaglegging. Toen we richting ons hotel liepen (en daarvoor ook al), hoorden we niet thuis te brengen geluiden uit het riool opklinken.
Bij navraag aan de security van ons hotel, bleek het te gaan om 'zingende kikkers' ter grootte van een hand. Deze kikkers beginnen 'hun gezang' tijdens regenbuien. En denk niet dat ze zachtjes 'zingen', ze produceren aardig wat decibel! Het is een geluid als van een blerende koe maar dan korter. Heel typisch!

16 februari

Toen we vanochtend in het restaurant van ons hotel kwamen, bleek er een lopend breakfast buffet te zijn. Hier hebben we ons flink te buiten gedaan aan omelet, toast, fresh fruit, orange juice, small pancakes and coffee.
Daarna zijn we op ons gemak Krabi town ingelopen en heeft Rene tegen beter weten in toch nog gepoogd slippers te vinden. Ook in Krabi 'is size 11 as big as it's gonna get'!

Ook vandaag hebben we nog menig uur achter de computer doorgebracht, maar nu zijn we dan ook weer 'bij' voor wat betreft onze verslagen. PFFFFF.....

Vanaf vandaag zal er weer geregeld een verslag op de site verschijnen, aangezien we voorlopig weer op het vasteland verblijven en er genoeg 'access to internet' is.

Laa Kawn!!!!!!