Trip to Laos!

Sa-wat-dii,

Het heeft een wijle geduurd, but we are back in business!!
Hou je vast, want er komen nogal wat verslagen op jullie af.

Drie februari zouden we om 07.00 uur door Gin van Gin's Guesthouse naar Chiang Khong gebracht worden. Maar ja, Thai en tijdsafspraken!! Het werd uiteindelijk 08.30.
Zijn vrouw Julie vertelde dat hij aan de sputterpoep was. Wij weten beter. It's just another lazy Thai, die zijn nest niet uit kon komen.

Tijdens de autorit van een uur, zat Jenny bij Gin in de auto en Rene en Michiel op het laadbakje achterop. Onderweg stopten we bij een man op motor die een geweldig grote vis in een plastic bag achterop had gebonden. Dit bleek een Catfish van naar schatting 1,20 meter en 25 kilogram zwaar te zijn, die nog leefde. Catfish is een voor Thaise begrippen zeer dure, want beschermde vissoort. De opbrengst voor deze man en zijn 4 buddies is zo'n 5700 Baht. Ze hadden dus een erg goede dag!

Eenmaal aangekomen in Chiang Khong kregen we ons paspoort met visa van een bekende van Gin, waarna het uitchecken was voor wat betreft Thailand, met een ferry de Mekong River over om in Huay Xai (Laos) in te checken en weer terug naar Thailand om aldaar in de door ons gehuurde slowboat (inclusief driver) te stappen voor de eerste etappe van deze trip.
Aangezien we tussendoor nog enigszins moesten wachten, hebben we nog even een snel een American Breakfast weggewerkt en fried rice with eggs voor onderweg laten maken.
Gin had ondertussen enige opnaaiende verhalen verteld betreffende wat niet te doen en te zeggen in Laos. Laos is namelijk niet bepaald een stabiel land. Maar we waren niet van plan om militaire installaties op de foto te zetten, danwel Lao-ese(?) militairen of politiemannetjes voor gek te zetten. So, what could happen to us!

The boatdrivers hadden prachtig sprekende koppen. Een was Thai, de ander kwam uit Laos en geen van beiden sprak een beetje Engels. Dus de communicatie die plaats vond gebeurde met body-language. Ook wel lachen trouwens!
Eenmaal op weg in de slowboat (11.30 uur) was het lekker genieten van de surroundings. Hier en daar bergen, veel jungle en af en toe een stroomversnellinkie. Op dit deel van de rivier is de breedte varierend van 50 meter tot wel 200 meter. Tijdens de dag raakten Rene en Michiel aardig verbrand. Jenny had zich keurig ingesmeerd, (hetgeen de boatsmen aan het lachen bracht) dus no problems at all.

Om 16.45 uur kwamen we aan in het eerste dorpje in Laos dat we op deze reis zouden aandoen, Maum.
Aangezien we middels zeer banale communicatie duidelijk hadden gekregen dat we om 20.00 uur zouden gaan eten, zijn we het dorpje te voet wezen checken. Wat in dat dorpje dan als eerste opvalt (zoals in Thailand ook, maar dan in mindere mate), is dat arm en rijk naast elkaar woont en niet zoals bij ons in Nederland apart in verschillende wijken.
Het dorpje had verder geen hol te bieden. ja, een tempeltje, een schooltje en wat huizen.
Om 20.00 uur schoven wij aan tafel voor de maaltijd, and we were starving!
Toen ze het eten kwamen brengen, was onze reactie eenduidig en gelijk. Shit, nee he!!
Wij hadden gelijk geroken dat de maaltijden onder andere waren bereid met het verschrikkelijke kruid Calendula!! Twee onderdelen van de maaltijd waren niet geinfecteerd met deze shit, te weten de witte rijst en het gefrituurde zeewier bestrooid met sesamzaad. De complete eettafel zag er prachtig uit, maar het geinfecteerde eten, vier schalen in aantal, werden door ons onaangeraakt gelaten. Eeuwige zonde eigenlijk, maar bij de penetrante allesoverheersende geur alleen al gingen we bijna over onze nek.
Omdat onze reactie eenduidig was, hebben we er wel enorm om moeten lachen gedurende wel een half uur. De tranen biggelden ons over de wangen. Zowaar een lachkick!!
Na onze rijst en zeewier genuttigd te hebben, hebben we een schaal over de schutting geflikkerd voor de kippen. Zo leek het tenminste nog enigszins dat we er stevig in gekaand hadden. We wilden ze namelijk niet al te hard voor hun hoofd stoten, aangezien ze behoorlijk hun best hadden gedaan voor de maaltijd (2 uur bereidingstijd).
Maar God, wat hebben we moeten lachen zeg!!

De biertjes lieten we ons echter wel welgevallen (ook Jenny). Ze moesten onze biertjes echter wel telkenmale op de scooter van elders halen. Het is ons nog steeds een raadsel waar ze die vandaan getoverd hebben.

's Avonds zijn we met z'n drieen op onze kamer gaan zitten en hebben 'the boys' enige wiskey (Johny Walker, Red Label) met coca cola weg geslagen, waarna we geen moeite hadden om in slaap te vallen. Het Guesthouse was by the way best wel redelijk. Het gezin wat het runde was ook wel okay. We hebben nog eventjes geduveld met de twee jonge kinderen die ze hadden.

De volgende dag werden we om 06.00 uur wakker van een enorm geschreeuw van een varken dat enige minuten aanhield.
Toen we om 08.00 uur opstonden, begon er wederom een varken onnoemelijk te bleren (dus vandaar gillen als een speenvarken!). Toen we uit ons raam keken, zagen we vijf man een varken uit zijn hok trekken en ze hadden er een zware klus aan. Het beest verzette zich met al zijn krachten, want het wist dat het geslacht zou worden.
Wij zaten mooi op de eerste rang! Rene heeft een aantal mooie foto's kunnen nemen. Jenny had er wat meer moeite mee! Binnen een uur hadden ze het beest gekeeld en ontleed. Tja, that's real life overhere!!

Na een birdy breakfast (staafje oploskoffie inclusief suiker met melk) zijn we in de fastboat gestapt voor het tweede deel van het bevaren van de Mekong River. Het betrof een longtailboat. Dit is een boot die wordt aangedreven door een gereviseerde automotor die middels een aandrijfas van zo'n 2 meter lang (vandaar longtail) de schroef aandrijft. In dit geval was het een gereviseerde 1300 cc, 4 cilinder, 16 valve Toyota motor. De boot was zo'n 6 meter lang, 1 1/2 meter breed en erg rank.
De backpacks lagen voorin vastgesnoerd, Michiel zat daar alleen achter en daar weer achter zaten Jenny en Rene. Helemaal achterin zat de boatdriver. De boatsman maakte ons duidelijk dat het nogal nauwkeurig kwam wat betreft de verdeling van het gewicht. Nu weten we ook waarom. Het bootje ging me daar snel zeg!!

Toen we vertrokken en de driver het gas open gooide werden we letterlijk in ons bankje gedrukt. Jesus, wat een snelheid. Echt niet te geloven!! Die gevalletjes scheren met zo'n 65 kilometer over het water! Ronduit sensationeel.
Het resterende deel van de reis op de Mekong River, zo'n 100 kilometer, legden we in 1 3/4 uur af. En het was het meest prachtige deel van de rivier. Een en al rotsblokken aan beide kanten van de rivier en in de rivier. Dit maakte dat er veel vreemde stromingen, stroomvernellingen met witte koppen op het water en draaikolken met soms wel een diameter van 2 meter in de rivier zaten.
Dit deel van de rivier is daardoor voor de meeste boten moeilijk te bevaren, maar niet voor longtailboaten.
Onze driver knalde overal gewoon met maximum speed overheen alsof het geen reet voorstelde!! Bij tijd en wijle was het best wel spannend (voor Jenny ronduit eng), maar very exiting!! Soms scheerde hij op volle snelheid rakelings langs grote rotsblokken die in de rivier lagen. Maar hij wist natuurlijk precies wat hij aan het doen was.
Wat een allemachtige mooie en indrukwekkende vaart. Het meest spectaculaire wat we ooit in ons leven hebben beleefd, prachtig!!!!
We komen gewoon superlatieven tekort om het te beschrijven.

De Mekong zelf meandert prachtig tussen de bergen door. Allerlei kleinere stroompjes komen uit in de Mekong en maken dat het een geweldig grote en imponerende rivier is. Aan de oevers zagen we echter dat de Mekong River in het regenseizoen nog veel groter wordt. Misschien nog wel een vijftig a honderd meter breder!!
Omgeven door hoge bergen, met een en al jungle die nog dikker is dan in Thailand en die 's morgens omgeven zijn door mist (misty mountains!), hetgeen een prachtig beeld oplevert. Edoch, reizen in zo'n snelle boot op dat tijdstip van de dag is wel verschrikkelijk koud zeg!! Tot klappertanden aan toe.
De oevers van de Mekong zijn bezaaid met megagrote rotsblokken en prachtige witte stranden. Deze witte stranden worden door de mensen die in de jungle wonen benut om te vissen, te wassen en om een moestuintje te houden.

Tegen 11.45 uur kwamen we aan in het dorpje Chiang Kok. Na daar kamp te hebben gemaakt in onze 'bungalow' met een veranda met een prachtige uitkijk op de Mekong, zijn we wat wezen eten in het 'restaurantje' dat bij het Guesthouse hoort.
Jenny koos voor fried rice with egg en Rene en Michiel leek het wel wat om kip te nemen.
Na de bestelling opgenomen te hebben verdween de vrouw voor een poosje. Toen ze terug kwam, had ze een haan in de handen. Deze werd terstond geslacht, geplukt en voor 'the boys' bereid. Hoe vers kun je het krijgen zou je denken, niet?
Toen echter de maaltijd werd geserveerd, bleek het wel een erg mager haantje geweest te zijn. Het was een en al bot met hier en daar een plukje vlees. En taaaaiii....!!!
Michiel hield het gelijk voor gezien. Rene heeft er nog wel aardig in gegeten, ook omdat de smaak op zich wel prima was. En je moet toch eten?
Enige jonge en dartele honden die er rond liepen, hebben echter ook zo hun deel van Rene gekregen.

Daarna zijn we het dorpje wezen 'ontdekken'.
Er waren een vijftal Guesthouses in het dorp, echter daar zaten geen farang. In ons Guesthouse zaten nog een Amerikaan die in China woont en daar als leraar Engels werkt en een Italiaans stel, waarvan het 'vrouwtje' een bitch was.

Na een poosje door het dorp gewandeld te hebben, zagen we een smid bezig om machetten te maken. Hier hebben we een poosje naar staan kijken. Een jonge man bediende de blaasbalg terwijl de oudere man de hompen ijzer aan het beslaan was en tot machetten omvormde, hetgeen bij aanschouwing zwaar werk bleek te zijn. Het was dan ook een pezige edoch gespierde oude knakker! Erg interessant om te zien.

Daarna is Rene een lekker uiltje wezen knappen, terwijl Jenny muziek is gaan luisteren op de veranda onderwijl the Mekong overlooking.
Na ons heerlijk te hebben verfrist, zijn we 's avonds wezen eten in het dorp en niet in het bijbehorende 'restaurant'. Die vergissing maak je maar een keer. Zekerheidshalve kozen we er voor om geen vlees te eten, dus kozen we maar voor fried rice with egg, hetgeen wel lekker was maar niet kon tippen aan het eten dat we inmiddels in Thailand gewend zijn.

Aangezien het dorpje heel afgelegen ligt, zijn ze voor wat betreft stroom afhankelijk van een generator. Deze starten ze rond 18.00 uur en zetten ze uit zo rond 22.00 uur. Daarna ben je afhankelijk van kaarsen indien je licht wenst.
Bij tijd en wijle zit je in de vroege avond gewoon in het schemer te wachten totdat er stroom voorradig is.
Dit wetende kun je je voorstellen dat bijvoorbeeld koud drinken sporadisch aanwezig is. Eigenlijk alleen in de avonduren, want dan kan de koelkast en met name de diepvriezer in gebruik worden genomen.
Het bier hadden ze gelukkig wel in ruime mate voorhanden, al dan niet koud. Pf...!!

De maaltijd en het bier betaalden we met het geld dat we in Huay Xai hadden omgewisseld. Het geld in Laos heet Kip, maar Rene noemde het gelijk al 'funny money'. Je krijgt namelijk voor 2 eurocent 270 Kip. Het drukken van 1 monepoly-biljet is al duurder dan dat!!!

s'Avond later is Jenny bijtijds gaan slapen en zijn Rene en Michiel nog even wezen huishouden in de voorraad wiskey.
Dit keer de Mekong River wiskey die Rene had gekocht voordat we aan deze trip begonnen. Naarmate de bodem van de fles in zicht kwam, werden 'the boys' steeds roeriger en luider. Jenny had daardoor moeite om de slaap te pakken te krijgen, hetgeen ze ook duidelijk liet merken. Daarna zijn ze naar de veranda van Michiel verkast, maar ook dat scheen niet zoveel uit te halen.
Na ook deze fles geledigd te hebben, zijn de jongens ook maar gaan slapen.

Als je zo 's avonds laat aan de oever van de Mekong zit of gewoon op je nest ligt, hoor je een wonderschone mix van geluiden als ware het een symfonie der natuur.
Je hoort de rivier stromen met een ruisend geluid, aangevuld met een koor van kwakende kikkers en een orkest van tjirpende krekels. Prachtig!! En luid ook, gewoon niet voor te stellen.

Tot zover het gedeelte betreffende het reizen naar de plaats Chiang Kok.
Zie voor verdere 'avonturen' het volgende verslag!

Sam-bai-dii!!