Van Chang Mai naar Chang Rai

Sà-wàt-dii,

Het heeft even geduurd, maar daar zijn we weer.

Afgelopen maandag zijn we 's morgens op de (niet zo goede) motor vertrokken naar Doi Inthanon National Park, want in dat park staat de hoogste berg (2595 meter)van Thailand. Het leek ons wel leuk om op het hoogste punt van Thailand te zijn geweest.
We moesten er wel wat voor over hebben, aangezien we 100 kilometer op ons trilmonster moesten afleggen. Dat gevalletje van 125 cc had al meer dan 50.000 kilometer op de teller. Het vertoonde zo af en toe ook wat kuren, waardoor we geregeld het idee hadden dat het ons zou laten staan, hetgeen gelukkig niet gebeurd is.
De klim van Doi (berg) Inthanon betrof een 50 kilometer. Te gek werk!! Ook wel een beetje spannend trouwens.
Terwijl René alleen maar oog had voor de weg én andere weggebruikers, kon Jenny lekker op haar gemak de omgeving in haar opnemen. Mooie herfstkleuren onder de eerste boomgrens, daarboven niets dan groen in de meest weelderige vorm. Echt jungle!!!
Op de top was het best wel chillie, maar daar hadden we wel rekening mee gehouden door een jas en Jenny zelfs een sjaal mee te nemen.
Iets onder de top waren twee tempels
(nieuwe, ter ere van het 60 jarig jubileum van de Thaise koning en zijn gemalin), alwaar we een hapje hebben gegeten alvorens te beginnen aan de duizelingwekkende afdaling. Fantastisch om te doen!!
Voor ons allebei. Je vermeerdert telkens zo snel vaart, dat je continue in de remmen moet hangen om niet een bocht uit te vliegen en een ravijn in te duiken. René had Jenny gedurende de afdaling voortdurend tegen hem aangeplakt vanwege de zwaartekracht die op haar werd uitgeoefend!
"The crazy flying Dutchman" was in zijn element!!!

Eenmaal heelhuids onder aangekomen, zijn we nog effe wezen chillen bij een mooie waterval. Uitrusten (especially our ass) en wat afkoelen, voordat we de resterende 50 kilometer terug zouden afleggen.
Eenmaal weer op het Guesthouse aangekomen, zijn we ons snel wezen 'verschonen' voor het Muay Thai Kickboxing.
We hebben voordien nog wat gegeten bij een Thaise Pizzeria én dat was hartstikke lekker. Onze pizza's werden in de tuin in een op hout gestookte oven gebakken.

Zoals we al vaker in verschillende restaurants hebben ervaren, laat de bediening nogal eens te wensen over. Dit keer werden we bediend door een meisje terwijl ze muziek luisterde op haar mp3-tje! Indien er gecommuniceerd diende te worden gooide ze beide oordopjes over haar schouder. Was ze klaar met bijvoorbeeld de order opnemen, dan liep ze weg en deed ze de dopjes weer in.
We hebben ook gezien dat ze met drie man sterk bij mensen aan de tafel stonden te bedienen en onderling aan het ouwehoeren waren en ongegeneerd luid lachten.
Of je bent nog je laaste hap aan het kauwen/wegwerken en ze pakken je je plate al weg. Al dat soort zaken.
Het zal wel Thai style zijn!!

Daarna was het tijd for some ass-kicking!
We konden the place to be niet vinden, maar werden vriendelijk geholpen door een Thais stel dat Thai cooking courses in hun te gekke, 100 jaar oude, van teakhout gebouwde huis geven.
Er werd even gebeld, waarna iemand ons de kaartjes kwam brengen en ons daarna naar het strijdtoneel bracht.
Eenmaal binnen én beiden voorzien van een heerlijke alcoholische versnapering kon 'the battle' beginnen.
Er waren 10 partijen in een aantal verschillende gewichtsklassen. Het waren 'the youngsters' die mochten beginnen. De jongsten waren zo'n 8 a 10 jaar en de oudsten zo'n 20 jaar. Het was wel een beetje jammer dat het vooral wij farang waren als publiek.
Van de in totaal zo'n 150 man publiek, waren er ongeveer 40 man Thais.
En die gasten zijn bloedfanatiek in het aanmoedigen van de fighters zeg!!

Tijdens de partijen wordt er een zeer opzwepend Thais muziekje gespeeld, hetgeen de sfeer tot broeierige hoogten stuwt!
En vergis je niet in de leeftijd danwel in lichtgewichten (35 kg), indien ze de kans krijgen schoppen ze hun tegenstander volledig lens.
De mooiste partij heeft Jenny gemist, want de blaas moest nodig geleegd worden. Deze partij was na een kleine 2 minuten afgelopen. De winnaar was zo medogenloos in zijn schoppen, dat zijn tegenstander twee keer van de sokken ging omdat zijn standbeen onder zijn gat vandaan geschopt werd. Toen die gozer weer stond, werd het afgemaakt met een zeer krachtige trap in het smoelwerk. Fenomenaal!!! Jenny balen natuurlijk.

Al met al was het een enerverende avond, waarbij wij eersteklas werden bediend door een zéér overduidelijke homofiel met wie Jenny het goed kon vinden.

That is all for this afternoon (morning for you all) folks!! This evening will the next story been told.
(Cause; the show must go on...yeahyeah!!)