Laatste dag Ranong!!

Sa-wat-dii,

Ook al had Rene het idee opgevat om vanmorgen vroeg op te staan om in de vissershaven foto's te nemen, dit is hem niet gelukt. De Singha's van gisteravond did the trick!

We hebben vanmorgen eerst de motor voor nog een dag gehuurd en zijn daarna wezen ontbijten in een baquette-zaak.
Daarna zijn we zomaar wat wezen rond rijden.
We reden door de hoofdstraat waar alle winkeltjes, guesthouses en restaurantjes zitten, en wat schetst onze verbazing?
Zien we Michiel lopen!!
We hadden afscheid van hem genomen een slordige 1500 kilometer noordelijker.
En dan ontmoet je hem hier weer! En het is echt niet dat Thailand zo klein is. Ongeveer net zo groot als Frankrijk, edoch een stuk langer.
Dus wij met de motor keren en tegen het verkeer in jakkeren. Na de motor geparkeerd te hebben, hebben we hem verrast terwijl hij net bezig was met de aanschaf van een shirt.
Hij was net zo verbaasd als dat wij dat waren. Na een korte bijpraat-sessie hebben we edoch snel weer afscheid van elkaar genomen, want Michiel moest de ferry van 12.00 uur naar Ko Chang hebben.
Daarna besloten wij alsnog naar de public pier te rijden om daar even een kijkje te nemen.
En daar zat Michiel te wachten op zijn longtailboat. Na nog een beetje gekletst te hebben, is hij vertrokken naar zijn eilandje en wij naar onze maaltijd.
Het was inmiddels alweer etenstijd.
We hebben beiden weer een overheerlijke pad Thai kai gegeten. Rene had de zijne flink opgespiced met fresh chillies. Hmm...

Aangezien we beiden geen zin hadden in het maken van vele kilometers en omdat het zeer warm was (zoals zo vaak), zijn we terug gegaan naar ons hotel. Daar zijn we lekker in de koele lobby gaan zitten en hebben we de hele middag Yatzee gespeeld.
De motortaxi-chauffeur, die vaak voor ons hotel op klandizie staat te wachten, vond ons dobbelspel wel erg interessant. Een aantal keren kwam hij aanlopen om te observeren.
Tevens werd Jenny belaagd door een achttal schoolgaande Thaise bengels, die het spel ook verduveld interessant vonden.
Zij telden het aantal ogen van de geworpen stenen, maar begrepen natuurlijk niet dat het spel anders werkt.

Thailand is op het moment danig in rep en roer als gevolg van hoog oplopende politieke tegenstellingen.
Het betreft dan met name Prime Minister Taksin. Hij trekt meer en meer de macht naar zich toe en gedraagt zich dusdien ten gevolge als een autocraat. Hij buigt wetten en regels om zijn ding gedaan te krijgen. Sterker nog, hij heeft er een wet doorgeloosd die maakt dat buitenlandse ondernemingen een groter aandeel in de aandelenportefeuille van Thaise ondernemingen kunnen vergaren dan onder de oude wet.
Drie dagen nadat deze wet is aangenomen, heeft Taksin veel aandelen die hij had in een bepaald Thais bedrijf, verkocht aan een onderneming die (volgens Rene) uit Singapore komt.
Tevens heeft hij een soort van reality serie op tv die gaat over 'social wellfare' programma's die Taksin zelf heeft opgestart. Natuurlijk met de enige reden om zijn populariteit onder de bevolking hoog te houden, zodat hij in de macht kan blijven.
Echter zijn politieke tegenstanders aggeren hier flink tegen en organiseren anti-Taksin demonstraties in Bangkok.
Nadat ook Taksins mentor, die hem in de politiek heeft geintroduceerd en hem groot heeft gemaakt, zich tegen hem heeft gekeerd, lijkt alles alleen nog maar meer in een stroomversnelling te geraken.

Onder de bevolking is dit vanzelfsprekend het gespreksonderwerp van de dag.
Zo heeft bijvoorbeeld de boekhandel naast ons hotel allemaal 'aangepaste' foto's van Taksin.
Als Hitler, als een hagedis, een filmposter met de tekst: "Lord of the Rings, my sweet power, My Lord for my rich", etc.
Vele mensen lopen erlangs, blijven staan en lachen instemmend.

Vanavond zijn we op de motor nog even snel naar de nightmarket geweest. Daar hebben wij een soort van aardnoot gezien en geproefd. Deze lijkt in smaak wel wat op een zoete aardappel.
We hebben daarvan een zakje gekocht als reisvoedsel voor morgen.
Tevens hebben we een vrucht gezien die wel enigszins lijkt op een dop-pinda, maar dan groter. Na een geproefd te hebben, blijkt er een zoete vrucht met pit in te zitten. Deze was niet zo bijzonder.
Het is en blijft verbazingwekkend hoeveel onbekende vruchten, groenten en anderszins voedsel er is in Thailand. Zelfs na negen weken in dit land vertoefd te hebben, tref je altijd weer onbekende eetbare verschijnselen aan!!

Daarna zijn we naar de market gereden voor onze avondhap.
Jenny had mixed vegetables with chicken on top of rice en Rene had fried rice with crab.
Ook deze maaltijd had hij flink opgespiced en wel dusdanig dat in eerste instantie de hik toesloeg. Nadat de hik zijn tijd had gehad was het voor Rene genieten geblazen. Hij vindt de smaak van fresh chillies echt geweldig lekker.
Jenny begint niet aan de fresh chillies, de olie waar deze chillies in zitten is al spicey enough.

In Ranong worden de internetcafe's hoofdzakelijk bezet door de plaatselijke jeugd die online een soort van vecht-schietspel spelen. Dit doen ze met zoveel enthousiasme, dat ze al dan niet ongewild er ook heel hard bij schreeuwen en gillen. Wij moeten dan ook erg ons best doen om elkaar te kunnen verstaan. Maar het geeft wel een leuke atmosfeer.

Morgenochtend vertrekken we met een first class aircon-bus om 08.00 uur naar bustling Bangkok. Dit zal onze laatste reis in Thailand zijn. We hebben dan nog acht dagen om Bangkok en zijn omliggende steden te ontdekken.

Laa kawn!!!