Reis Ko Sukorn, via Trang naar Ko Muk

Gistermorgen zaten we reeds om 06.15 uur aan het ontbijt en om 07.00 uur reden we met de motor tuk-tuk weg bij Cabana beach resort. We werden hartelijk en langdurig door Ali, Abu en de andere medewerker, waarvan we de naam niet weten, uitgezwaaid..
We waren ruim op tijd op de pier, dus was het even wachten voordat we on board konden. De vaart terug naar het vaste land was van korte duur en we konden meteen opstappen op een sõrng-taa-ou (omgebouwde pick-up truck) die ons naar Trang zou brengen. The driver kwakte onze backpacks onverschillig boven op de sõrng-taa-ou zonder deze vast te maken. Dus deed ik dat maar even zelf.. Hij vond dat niet leuk, want moest op mij wachten voordat hij weg kon rijden, maar so be it!
De sõrng-taa-ou zat werkelijk tjokvol, vooral nadat kort na vertrek er nog een paar Thai opstapten. Één daarvan was een wat oudere mevrouw, dus stond ik op om haar een goede zitplaats te bieden. Dit werd door een oude man welgevallig bekeken en hij liet subtiel blijken dat hij dat waardeerde, de vrouw in kwestie bedankte ook vriendelijk. In totaal zaten we dus met 17 personen aan boord!!
Een klein meisje werd kort na vertrek wagenziek en begon ook werkelijk over te geven. Haar moeder was daar klaarblijkelijk op voorbereid, want ze haalde vliegensvlug een puttie te voorschijn en hield die voor het meiske..Ook Ramon begon kort daarop er lijkwit uit te zien, dus gaf Jenny hem snel nog een tabletje tegen wagenziekte. Hij heeft het uiteindelijk gelukkig droog gehouden. Sanne en Ramon waren wederom attracties voor de aanwezige Thaise vrouwen. Ze zaten ook niet naast Jenny of mij, maar tussen twee Thaise vrouwen in. Op gegeven moment werd Ramon moe, waarna grote zus Sanne tegen hem zei dat hij wel tegen haar aan mocht liggen, zodat hij kon gaan slapen. Wat een lieverd.. Wij aanschouwden dat met een warm gevoel!
We kwamen reeds om 09.15 uur aan bij Sri Trang hotel in Trang, toch een beetje onze 'safe haven..'
En omdat het nog zo vroeg op de dag was, besloten we om maar meteen door te reizen naar Ko Ngai. Dat vertelde ik ook aan de receptioniste van het hotel en dat we dus geen gebruik van de gereserveerde kamer zouden maken. Fon (zo heet deze oprecht aardige en behulpzame vrouw) vond dat geen punt en bood haar diensten aan om te helpen bij het reizen en boeken. Daar ik zelf reeds drie keer gebeld had met een resort op Ko Ngai en geen contact kon krijgen, is zij voor ons gaan informeren wat er mogelijk was op Ko Ngai. Het is per slot low season.. Toen ze terug kwam vertelde ze dat er maar één resort open was, deze had kamers vanaf 4000 baht. Dat was voor ons budget out of reach!! Dus verlegden wij op haar advies onze grenzen naar Ko Muk, dat tussen Ko Ngai en (dichtbij) het vaste land ligt. Zij heeft voor ons gebeld met Had Farang bungalows op Ko Muk en een family bungalow gereserveerd mét discount vanwege low season.
Via haar hebben we net als de vorige keer het vervoer naar de pier en de overtocht met longtailboat geregeld. Na snel wat travel-food ( cashewnoten, almonds en pistachenootjes) ingeslagen te hebben, vertrokken we om 11.00 uur met de minivan naar de pier. In de minivan zat ook een Israëlisch gezin dat naar Ko Muk ging.
Bij de pier konden we snel op de longtailboat stappen en uitvaren. Eenmaal op volle zee bleken de golven substantieel te zijn en de gast van de longtailboat hield weinig rekening met de farang aan boord. Hij gaf continue vol gas.. Jenny en Ramon zaten onder de huif en Sanne en ik op het voorsteven.. De boot kwam geregeld los van het water en klapte dan weer terug op het water, waardoor Sanne en ik met onze achterwerken los kwamen van de boot en met een klap weer landen. Iedereen moest zich écht goed vasthouden, want we werden van links naar rechts geworpen en bij tijd en wijle sloegen er ook golven water over met name stuurboord de boot in.. Jenny werd een beetje nat (ze zat gelukkig aan bakboord) de Israëlische vrouw die aan stuurboord zat werd zeiknat.. Ramon is grotendeels droog gebleven, net als ik en Sanne.
Sanne was een beetje bang maar vond het tevens ook mooi.. Ik had haar en de boot goed vast en zij mij. Dat was nodig ook omdat de voorkant van de boot de meeste klappen maakte..
Op de pier van Ko Muk aangekomen stonden de motor tuk-tuk drivers reeds klaar en voor 150 baht werden we met z' n vieren met backpacks opgestapeld vervoerd naar Had Farang bungalows. En wat bleek? We waren ook daar de enige gasten.. We konden ook nog op een ander resort van dezelfde eigenaar, waar meer staff was, kijken naar een bungalow. Op dat resort was het restaurant ook in bedrijf, op de onze niet..We kozen ervoor om toch deze te nemen, want we zaten hier op drie minuten loopafstand van het strand en met vijf minuten lopen waren we bij Hill Top Restaurant waar volgens de motor tuk-tuk driver het eten uitstekend was.
Na onze gear in onze bungalow gegooid te hebben, zijn we eerst naar Hill Top Restaurant gegaan om ons te laven aan een lekkere maaltijd.. We werden daar door de vrouw van het koppel dat het restaurant runt enorm open, hartelijk en enthousiast begroet. Het bleek alras dat ze enorm, maar dan ook écht enorm praatgraag was.. Maar wel op een positieve wijze.
Ramon wou graag een plain pancake, Jenny één met pineapple, Sanne wou alleen fruit (dat werd ananas want verder had de dame niets voor handen, ze ging de volgende morgen naar het vaste land voor de grote boodschap..,zeg maar) en ik nam een Massamancurry with rice.. We waren de enige eters op dat moment, dus de dame in kwestie had plenty of time om te kletsen onderwijl ons eten te bereiden. Toen ze het eten bracht werd het heel duidelijk dat ze niet aan kleine porties doet, zelf was ze trouwens qua postuur ook buitenproportioneel.. Hihi..
Enorm dikke pannenkoeken met veel honing erbij en mijn Masamancurry was ook buitenproportioneel groot. Sanne's ananas had hier en daar wat bruine vlekken en was niet zo sappig zoals we gewend waren, dus Sanne was wat teleurgesteld, maar de rest smaakte voortreffelijk!! De Massamancurry was prachtig van smaak, volop gekruid, met veel kip, ui en aardappels. Nadat we allemachtig volgevreten waren en we ons op een tactische wijze hadden gevrijwaard van de charismatische spraakwaterval, zijn we naar onze bungalow gegaan om ons snel te gaan omkleden om naar het strand te gaan.
De route die we volgden naar het strand was niet de mooiste, en dat is werkelijk een understatement...Dwars over het terrein van een verlaten bungalowpark aan het strand, vol met afval en rotzooi. Eenmaal op het strand bleek het strand aan de andere kant wel mooi.. En de zee was prachtig blauwgroen met wilde hoge golven, hetgeen een mooie bonus was! De kinderen en ik vermaakten ons uitstekend met het trotseren van de (kracht van de) golven, waarbij ik als anker moest fungeren voor de kinderen.
Soms werden Sanne en Ramon door de golven menig meter richting het strand gespoeld en/of ondersteboven gekegeld. Ramon vermaakte zich vanzelfsprekend ook enorm met het graven en modder gooien en zo... Geef Sanne en Ramon een stuk strand en zee en je hebt er geen kinderen meer aan.. Mooi om te zien hoe die zich vermaken en genieten.
Ook deze baai was omgeven door hoge heuvels met één en al jungle.. Ik hou daarvan, wat een weelderige natuurschoon.. Groen,groen,groen....
Toen we eenmaal terug waren in onze bungalow, was het douchen, omkleden, insmeren met DEET en op naar Hill Top Restaurant voor onze avondmaaltijd. Reeds op 25 meter afstand begroette de dame ons reeds.. Hey you.., how are you!!
We bestelden een chicken cashewnuts with garlic on rice voor Jenny, voor mij een plain pancake (want ik zat nog vol van de Mega Massamancurry) en voor de kinderen patat..
Dat eten ze tenminste wel, net als pizza, spaghetti, toast, gebakken ei, koekjes, cakejes, snoepgoed, etc. Alles waar we thuis mate in houden!!
Thai food gaat er nog steeds niet of nauwelijks in.., soms eens een keer Fries rice of Padthai..
Ach.., nou ja.., dan maar 5 1/2 week inboeten op hun gezondheid en enige tekorten op het gebied van vitaminen en mineralen oplopen. Dat trekken we eenmaal thuis wel weer recht.., za'k moar zeg'n!!
Er kwam die avond nog een Duits stelletje eten bij Hill Top Restaurant, waar we nog wat mee gekletst hebben. Zij bleken de enige farang te zijn op het resort dichter bij het strand. Én we wisten dat er nog een Israëlisch gezin op Ko Muk was, dat waren alle toeristen op Ko Muk. En op Ko Sukorn waren wij de enige toeriste.. Hoezo low season?
We zijn die avond wederom vroeg naar bed gegaan.